Қорин бўшлиғига қон кетиш. Бундай қон кетиш қорин бўшлиғига урилганда содир бўлади; кўп ҳолларда жигар ва талоқнинг ёрилиши кузатилади. Аёлларда қорин бўшлиғида қон кетиш эктопик ҳомиладорлик билан содир бўлади. Қорин бўшлиғидан қон кетиш қорин бўшлиғида кучли ва оғриқли бўлиши билан тавсифланади. Жабрланувчи шок ҳолатига тушади ёки ҳушидан кетади. Оёқлари тиззаларига эгилган ҳолда ярим ўтирган ҳолатда ётқизилади, қорин бўшлиғига совуқ компресс қўйилади. Жабрланувчига на ичиш, на овқатланиш мумкин эмас. Уни дарҳол тиббий муассасага этказиб беришни таъминлаш керак.
Плевра бўшлиғига қон кетиш. Ушбу турдаги қон кетиш зарба, кўкрак қафаси шикастланганда пайдо бўлади. Қон плевра бўшлиғида тўпланиб, таъсирланган ярмида ўпкаларни сиқиб чиқаради ва шу билан уларнинг нормал фаолиятига тўсқинлик қилади, жабрланувчи зўрға нафас олади, сезиларли қон кетиши билан у ҳатто бўғилиб қолади. У пастки оёқ-қўллари эгилган ҳолда ўтирган ҳолатда полга ётқизилади, кўкрагига совуқ компресс қўйилади. Жабрланувчини тиббий муассасага зудлик билан ташишни таъминлаш керак.
